سيد محمد تقي قادري فرزند مير حسين در سال ۱۳۳۷ در روستاي پشتكوه از توابع استان ساري به دنيا آمد. از سال ۱۳۵۹ تا ۱۳۷۵ درس خارج فقه و اصول را در محضر اساتيد بزرگ حوزه علميه قم، حضرات عظام فاضل لنكراني و شيخ جواد تبريزي گذرانده است. در همين دوران، منطق و فلسفه (منظومه سبزواري، بدايه و نهايه و اسفار) را در محضر اساتيد بنام حضرت آيات جوادي آملي، حسن زاده، انصاري شيرازي، مصباح و ابراهيم اميني و مباحث معرفتي را در محضر آيت الله شهيد بهشتي تلمذ كرده است. براي آمادگي تدريس در دانشگاه در دوره آموزشي مؤسسه در راه حق شركت كرده و از درس آيت الله مصباح يزدي بهره گرفته و موفق به اخذ مجوز تدريس استادي در دانشگاه ميشود. از سال ۶۴ تاكنون در دانشگاه كرمان، شهيد محلاتي قم، دانشگاه آزاد اسلامي اراك و بروجرد مشغول تدريس دروس فلسفه، كلام، معارف و تاريخ اسلام در مقاطع كارشناسي و كارشناسي ارشد بوده است. ايشان سابقه ۳۰ تدريس سطوح عالي حوزه (مكاسب و كفايه) و نيز به مدت ۱۲ سال درس خارج فقه و اصول در مدرسه فيضيه را در كارنامه خود دارد. همچنين از سال ۶۲ تاكنون در مدرسه مباركه حجتيه و جامعة المصطفي در مقطع كارشناسي، كارشناسي ارشد و دكترا و در مؤسسه آموزشي امام خميني (ره) تدريس مكاسب و كفايه را بر عهده داشته است. از جمله تأليفات استاد قادري: • ولايت مطلقه فقيه • راههاي خودسازي جوانان • بركدامين مصيبت بايد گريست (تاريخي)